Héros

Versailles, september 1783 –
door de lucht zweven
een haan, een schaap
en een eend

niet op eigen kracht
niemand hallucineert
de haan zwijgt bedremmeld
het schaap herkauwd

de bescheiden canard
knapt een uiltje
staat met de kop
tussen de veren

men wacht af

het grondvolk in spanning
de levende have gelaten
het is praktisch windstil
en de fonteinen klateren

een langsvliegende postduif
kijkt om



© 2012

Verwarring

de laatste stukjes wildernis
in jou
worden zorgvuldig bejaagd

ze zijn ernstig bedreigd
en bedreigend, concurrerend
met het maakbare geluk

zintuigen die herinnerd worden
aan pure wilde instincten
ze herkennen iets, worden wakker

je vliegtuigticket op zak
je roots elsewhere
ruik je een nieuw soort heimwee



© 2010

Van eigen bodem

niet als ik schoffel en wied
zaai en oogst
sjouw en vertimmer
maar in de vrije tijd

zoek ik naar vragen
op antwoorden, en andersom
als ik snoei en zaag
opbind en verspeen

ben ik één
verkeer ik
met de egel en de mol
in een veld van antwoorden

prikkelend en diepgravend



© 2011

Vondsten

lopend in de voetsporen
van hen die hun handelingen
wisten te volmaken
ondanks dat zij hun tijd
niet meehadden
dwaalde hij af naar
een leven lang aren lezen
waar hij een woordenschat vond
die hij al gauw weer begroef
in diezelfde grond

onbelangrijk de vraag
of het er toe doet
welk universum –
vandaag is er weinig keus
de afbraak bracht hem
onwennig tussen
gereedschappen en kraaien
crofter zou hij zichzelf
kunnen noemen, maar hij
benoemd enkel de anderen



© 2010

Onverwacht

blijf daar niet staan
ga zitten, trek je jas uit
of andersom

wacht, ik haal even
nee, kom verder
ben zo terug

ik kom er aan


© 2010

Adresje

uit een vliegenzwerm
op afstandsbediening
is een vlieg neergestreken

de bel
ze klikt nog even door
op haar scherm
voor ze overeind komt

de plastic hoorn, druk op knop
nasale zoem beneden hoorbaar
klik van metaal op metaal
het weerkaatsen van rubber
dat met regelmaat beton raakt

hij zal nu de onbestemde geur ruiken
die hier al een halve eeuw hangt
en de vettige walm uit de doos

de deurbel met de veer
de ontknoping nadert


© 2010

Veertig (zeg maar je)

ijsberen is leeftijdsgebonden
alleen is maar alleen
een zinnetje dat nazeurt
wie zegt zoiets

samenzweren over oudere ouders
we kunnen al boekdelen spreken
en weten wat we
achter moeten houden

(vergeten wat we
achter zullen laten)
nu zijn we aanbelandt bij
als we later groot zijn


ik ben door de wol geverfd
een aangeboren afwijking
met vervangende schaamte
kijk ik in een scheerspiegel

de nieuwe garde
passeert mij
over de onbegaanbare wegen
die ik heb gebaand

ik lig in de lijn der verwachtingen
we zoeken een roestplek
in de boomhut
van ons kroost


en van de doden
de afvalligen
die liefdesdieven
niets dan goeds


© 2010