Overdracht
laat die hoogtevrees maar varen
nu je ouder wordt en
de aarde trekt
dringende thema's, die je maar
niet wilde herkennen, worden opnieuw
onder de aandacht gebracht
een bibberend briefje, het trilt
in je linkerhand, alsof je het van
je leesbril vandaan wilt trekken
en het toch onder ogen wilt krijgen
nu of nooit, je houd het
montuur vast, het duurt lang
het moeizaam turen
en nog net herkennen van de zinnen
die iemand erop heeft gezet –
het doorgeven van de wil
is een feit
©2010
Wens
over steden en dorpen vlogen ze
bossen en vlaktes gleden onder hen weg
zij scheerden langs torens en vlak
langs mij – en zo op mijn papier
gewend als ze zijn aan suizende ruimte
leegte en lichtheid, strijken ze neer
en ik ben verrukt en verheugd
dat ze zich, na hun ontsnapping
die zij niet zien als een ontvluchten
hier vertonen, tussen de regels
als op de lijnen van telefonie
die vroeger zo zichtbaar waren
en nu, ongrijpbaar, communicerend
in de luchtige energievelden
waarin ook ik graag weg wil vliegen
in een legitiem escapisme
© 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)