daar, waar mijn steeltje zat
voordat ik werd geplukt
daar zit mijn ronde navel
als zegel op mijn zelf
ik zit er in de knoop
in ’t midden van mijn wezen
in ’t midden van mijn nerf
waar schaamte valt te lezen
een kijkgat zonder zicht
deurbel zonder deur
een trouweloze ring
’t roosje zonder geur
gekoesterd en verborgen
litteken van geen wonde
begin van jaren zorgen
met iedereen verbonden
afkomstherinnering
uit: Danser, © 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten