Overdracht

laat die hoogtevrees maar varen
nu je ouder wordt en
de aarde trekt

dringende thema's, die je maar
niet wilde herkennen, worden opnieuw
onder de aandacht gebracht

een bibberend briefje, het trilt
in je linkerhand, alsof je het van
je leesbril vandaan wilt trekken

en het toch onder ogen wilt krijgen
nu of nooit, je houd het
montuur vast, het duurt lang

het moeizaam turen
en nog net herkennen van de zinnen
die iemand erop heeft gezet –

het doorgeven van de wil
is een feit


©2010

Wens

over steden en dorpen vlogen ze
bossen en vlaktes gleden onder hen weg
zij scheerden langs torens en vlak
langs mij – en zo op mijn papier

gewend als ze zijn aan suizende ruimte
leegte en lichtheid, strijken ze neer
en ik ben verrukt en verheugd
dat ze zich, na hun ontsnapping

die zij niet zien als een ontvluchten
hier vertonen, tussen de regels
als op de lijnen van telefonie
die vroeger zo zichtbaar waren

en nu, ongrijpbaar, communicerend
in de luchtige energievelden
waarin ook ik graag weg wil vliegen
in een legitiem escapisme


© 2010