Los

spanning op de touwen
op het krakend rieten vlechtwerk
de gevangen warme lucht
bolt hoog de paddestoel van doek
die statig staat te dralen
die waardig staat te wiegen

ongeduldig braakt een stalen draak
het vuur omhoog, doorbreekt de stilte
spanning wil stijgen –
inschepen nu, de mand verschuift
de landvasten vieren
de wind neemt de leiding

dan, je mee laten voeren,
laten stromen met de lucht
de hemel strekt zich bleekblauw uit,
met paarse en grijze tinten
de zon is zwak, niet nevelig,
tekent geen zware schaduwen

wel een glijdende luchtballon
op het avondland
die, boven de tijd uit gestegen
z’n passagiers ontvoert
de draak brult in de vredige rust
waarin ze langzaam verglijden


uit: Danser © 2009